میزان فطریه و کفاره روزه

باسمک الاعظم

شب قدر

بإسمک الأعظم

در حقیقت از شب قدر، انسان مؤمن روزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دار، سال نوى را آغاز میکند. در شب قدر تقدیر او در دوران سال براى او از سوى کاتبان الهى نوشته میشود. انسان وارد یک سال نو، مرحله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى نو و در واقع یک حیات نو و ولادت نو میشود. در راهى به حرکت در مى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید، با ذخیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى تقوا این راه را طى میکند، در اثناى این راه هم مقاطع گوناگون براى تجدید خاطره و یادآورى مجدد براى او قرار داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند (خطبه‌هاى نماز عید سعید فطر ۸۸/۰۶/۲۹)

لیلةالقدر در نگاه علامه طباطبایی رحمةالله علیه

بإسمک الأعظم

اشاره: مهم ترین مناسبت ماه مبارک رمضان، شب قدر است که همواره مورد توجه مؤمنین بوده و خواهد بود. آن چه در پیش روی دارید بحثی پیرامون شب قدر بر اساس نظرات مرحوم علامه طباطبایی رحمة الله علیه در تفسیر شریف المیزان است که در دو سوره «قدر» و «دخان» مطرح گردیده است؟

امام حسن مجتبی(علیه السلام) چگونه مناجات میکرد؟

بإسمک الأعظم

امام حسن(علیه السلام) هرگاه برای نماز بر می خواست بهترین لباس خود را می پوشید و می فرمود: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.(۱) و زمانی که به سوی مسجد حرکت می کرد،وقتی به در مسجد می رسید، سرش را به سوی آسمان بلند می کرد و با خشوع مخصوص می گفت:

توصیه دلبران برای حضور در ماه رمضان

 

بإسمک الأعظم

مقام معظم رهبری درباره بهره برداری از ماه مبارک رمضان می فرمایند: «در ماه رمضان در حد توان خودمان باید مراقبت کنیم، رفتار خودمان را تصحیح کنیم... این تصحیح در چه جهتى باشد؟ در جهت تقوا.

ماه رمضان آمد و . . .

بإسمک الأعظم

بخشى از اخلاق ، صفات و کرامات امام کاظم علیه السلام

بإسمک الأعظم

ابن طلحه مى گوید (1) وى امامى (( جلیل القدر، عظیم الشاءن و کثیر التهجد )) بود. کسى که در راه اجتهاد کوشا بود و کراماتى از او مشاهده شده و به عبادت مشهور و بر طاعات مواظب بود و شب را به سجده و قیام ، و روز را به صدقه و صیام ، سپرى مى کرد. و به دلیل حلم زیاد و گذشت فراوانش از تجاوزگران ، به آن جناب کاظم گفته اند در برابر کسى بدى کرده بود، نیکى مى کرد و بر آن که جسارت ورزیده بود عفو و اغماض مى نمود. به خاطر عبادتهاى بسیارى وى را عبد صالح مى خواندند و در عراق به خاطر آنکه حاجت متوسلان به خداى تعالى را بر مى آورد، به باب الحوائج مشهور مى باشد، کراماتش باعث حیرت خردمندان گردید از آن رو که وى در پیشگاه خدا پایدار و استوار بوده است .

ابن طلحه مى گوید: وى چندین لقب دارد که مشهورترین آنها، کاظم است . و از جمله آنها صابر، صالح و امین مى باشد. و امّا مناقب آن حضرت فراوان است و اگر هیچ یک از آنها نبود جز عنایت پروردگار به وى ، همین یک منقبت او را بس بود.
شیخ مفید - رحمه اللّه - مى گوید: ابوالحسن موسى علیه السلام عابدترین و فقیه ترین اهل زمانش بود و از همگان بخشنده تر و بزرگوارتر بود. نقل شده است که آن حضرت نافله هاى شب را تا نماز صبح ادامه مى داد، سپس ‍ تعقیبات نماز را تا طلوع آفتاب به جا مى آورد و به سجده مى رفت و سرش را از دعا و حمد خدا تا نزدیک ظهر بلند نمى کرد زیاد دعا مى کرد و مى گفت : (( ((اللهم انى اءساءلک الراحة عند الموت و العفو عند الحساب )) )) و این عبارات را تکرار مى کرد. و از جمله دعاهاى آن حضرت است : (( ((عظم الذنب من عبدلک ، فلیحسن العفو من عندک )). )) همواره از ترس خدا مى گریست به حدى که محاسنش با اشک چشمهاتر مى شد و از همه کس بیشتر، با خانواده و خویشاوندان صله رحم داشت . در شب هنگام از مستمندان مدینه دلجویى مى کرد؛ در زنبیلش پول نقد از درهم و دینار و همچنین آرد و خرما به دوش مى کشید و به فقرا مى رساند به طورى که نمى دانستند از کجا مى آید.(2)

السلام علی زینب الصبور

بإسمک الأعظم