باسمک الاعظم
پیام رهبر انقلاب درپی ترور دانشمند هستهای و دفاعی شهید محسن فخریزاده
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
۸ آذرماه ۹۹
باسمک الاعظم
امام صادق(علیه السلام) میفرمایند: هر کس با نیت خالص یک بار از ته قلب و عمق وجودش صلوات بفرستد، خداوند تبارک و تعالی صد حاجت از حاجتهایش را در دنیا و آخرت برآورده میکند؛ ۳۰ حاجت در دنیا و ۷۰ حاجت در آخرت.
بإسمک الأعظم

از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد
میرزا محمّد شفیع شیرازی متخلص به وصال شیرازی متوفّی سال 1262 هـ. ق در شیراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفای عصر فتحعلی شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمی، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعلیق، ثلث، رقایم،ریحان،تعلیق،و شکسته) مهارتی به سزا داشته و کتابهای فراوانی نیز با خطوط مختلف نگاشته است. از جمله، اینکه 67 قرآن به خط زیبای خود نوشته است. بر اثر نوشتن زیاد چشمش آب می آورد و به پزشک مراجعه می کند، دکتر می گوید: من چشمت را درمان می کنم، به شرطی که دیگر با او نخوانی و خط ننویسی. پس از معالجه و بهبودی چشم، دوباره شروع به خواندن و نوشتن می کند تا این که به کلّی نابینا می شود. سرانجام با حالت اضطرار متوسل به محمّد(صلی الله علیه وآله)و آل او می شود.
شبی در عالم رؤیا پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) را در خواب می بیند، حضرت به او می فرماید: چرا در مصائب حسین (و حسن) مرثیه نمی گویی تا خدای متعال چشمانت را شفاء دهد. در همان حال حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) حاضر گردیده می فرماید: وصال! اگر شعر مصیبت گفتی اوّل از حسنم شروع کن؛ زیرا او خیلی مظلوم است.
صبح آن روز وصال شروع کرد در خانه قدم زدن و دست به دیوار گرفتن و این شعر را سرودن:
از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
آن طشت راز خون جگر باغ لاله کرد
نیمه دوّم شعر را که گفت، ناگهان چشمانش روشن و بینا شد. آن گاه اضافه کرد:
خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت
دل را تهی زخون دل چند ساله کرد
نبود عجب که خون جگر گر شدش بجام
عمریش روزگار همین در پیاله کرد
نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش
ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد
زینب درید معجر و آه از جگر کشید
کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد
هر خواهری که بود روان کرد سیل خون
هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد
یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت
آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت
بإسمک الأعظم
باید در روز وفات رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) بگونه اى اندوهگین بوده و عزادارى نماید که شایسته اتفاق بزرگ این روز و ناگواریهائى که بعد از رحلت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) رخ داده است ، باشد - زیرا حوادث تلخ بعد از رحلت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) ناشى از وفات او بوده است.
و او را با زیارتهایى که وارد شده یا با زیارتى که خود با یارى خداوند مى سازد، او را زیارت نماید. بهتر است در زیارتنامه اى که خود مى سازد این سخن آن حضرت را نیز بیاورد که : «زندگى و مرگ او هر دو براى پیروان او نیکوست ». و خجالت خود را از خبرهاى بدى که از گناهان او به آن حضرت (صلى الله علیه و آله و سلم) مى رسد، اظهار نماید. سپس به مهمترین مصیبتهایى که بر دختر عزیز و پاره جگر و بر خود او، جانشین، خانواده، فرزندان و دودمانش وارد آمده ، اشاره نماید و بگوید: اى رسول خدا چه حالى به تو دست مى داد اگر مى دیدى سرور تمام زنان جهان را که گریه کرده ، تو را خوانده ، «وا ابتاه » مى گفت و یارى مى خواست و براى اسلام و براى خود که به عزاى پسرش نشسته حیران و سرگردان بود، یارى مى طلبید. چه حالى پیدا مى کردى اگر او را بین در و دیوار مى دیدى . چه حالى پیدا مى کردى اگر در حالى که پهلویش سیاه و دنده اش شکسته بود او را مى دیدى . چه حالى پیدا مى کردى اگر مى شنیدى که مى گفت : «جان من در زندان آه اندوهبار من است کاش با آه ها جانم بیرون مى آمد! بعد از تو خیرى در زندگى نیست و گریه ام فقط از ترس این است که زندگیم طولانى شود!»(7) واى از داغ تو، پدرم ! واى از مرگ پسر محبوب تو، ابى الحسن مورد اعتماد و پدر نوه هایت حسن و حسین . اى بهترین مردمان اکنون او را در اسارت مى کشند؛ همانگونه که شتر را مى کشند.
و چه حالى پیدا مى کردى ، اگر مى شنیدى که ناله مى کرد، از اندوه و مصیبتهاى خود شکایت مى نمود، تو را صدا مى زد و یارى مى طلبید. و معتقدم که شکایت دخترت را مى شنیدى و مى دیدى که چه رفتارى با نزدیکان و دودمان تو مى شود و مى توانم تصور کنم چه حالى از دیدن و شنیدن آن به تو دست مى داد. خداوند بخاطر این مصیبتهاى بزرگ و وقایع دردناک ، بهترین پاداشى را که خداوند به پیامبرى بخاطر امتش مى دهد به تو عنایت فرماید. و چگونه خداوند چنین پاداشى به تو ندهد که اگر صبر تو در راه خدا و به کمک او نبود و امتت را بخاطر این ظلمتها نفرین مى نمودى ، تمام جهانیان از این جرائم نابود مى شدند.
آنگاه امام ابى محمد حسن مجتبى (علیه السلام ) را زیارت نماید که شهادت او نیز در همین روز است . و مظلومیت او که دل را پاره پاره مى کند و اندوهها را بر مى انگیزاند، بیاد آورد. بر او درود فرستاده و کشنده او معاویه پسر ابى سفیان - لعنت خدا بر او - را لعنت نماید.

بإسمک الأعظم

نکاتی چند برگرفته از کتاب "المراقبات" حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی - رحمة الله علیه - برای درک بهتر و استفاده بیشتر از شبهای قدر: