سفر و سیر سلوک عرفانی

بإسمک الأعظم

چکیده

عارفان، شاعران و نویسندگان فارسی هر کدام به نوعی و بنا به طرز فکر و سلیقه ی خویش از سفر سخن گفته اند و همگی آن را برای تهذیب نفس و عبرت آموزی و تکامل فرد لازم دانسته اند. سیر و سلوک عرفانی نیز در واقع سفری معنوی است که در آن سالک از خود به جانب حق گام بر می دارد و منازل و مقاماتی را طی می کند تا به پیشگاه حقیقت نایل گردد.
نگارنده در این مقاله ابتدا معنی لغوی و اصطلاحی سفر و وجه تسمیه ی آن را توضیح داده و سپس به ذکر انواع سفر، فواید و آداب آن با استناد به کتابهای عرفانی پرداحته و در پایان سیر و سلوک عرفانی را مورد بحث و بررسی قرار داده است.
واژه های کلیدی: سفر ظاهر، سفر باطن، آداب سفر، سیر و سلوک 

در دل همیشه عزم سفر می کنیم ما
صاحبدلان همیشه سفر در وطن کنند
(صائب)